In de Waalse Kerk in Den Haag wordt iedere derde dinsdag van de maand een residentiepauzedienst gehouden. Een Haagse predikant spreekt een meditatie uit, waarna een politicus van een van de christelijke partijen een toespraak houdt. Deze toespraak is van prof. dr. Elbert Dijkgraaf (SGP).
Welke politieke partij zou er niet van dromen even alle macht te hebben? Verkiezingen zijn achter de rug en de eigen partij heeft de meerderheid in Tweede en Eerste Kamer. Een nieuwe tijd breekt aan. Eindelijk kan gerealiseerd worden waar we ten diepste van overtuigd zijn.
Wat zou het goed zijn voor het Nederlandse volk. Eindelijk worden de grote problemen echt aangepakt. Eenheid ontstaat er tussen economie en ecologie, de financiële problemen worden daadkrachtig opgelost, de zwakken in de samenleving worden niet getroffen maar geholpen, Bijbels genormeerde politiek wordt verwezenlijkt. Een oase in de geschiedenis.
Machthebbers
De werkelijkheid is een andere. De macht van elke partij is uiterst beperkt. In de geschiedenis hebben zich verschillende perioden voorgedaan waarin er wel degelijk sprake was van grote macht van enkelen. Daar hebben we niet de beste herinneringen aan. Macht corrumpeert, is niet voor niets een gezegde dat velen kennen. Macht heeft in politieke termen voor velen een negatieve klank. Niet voor niets.
Macht was in de historie vaak ook uiterst broos. Zelfs machthebbers die hele continenten onder de duim hadden, moesten na verloop van tijd hun handen terugtrekken. In de geschiedenis is het een steeds terugkerende beweging van opkomen, blinken en verzinken.
Macht van enkelen is ongewenst. De deling der machten is dan ook een thema dat onmiddellijk op tafel komt als een der machten machtiger wordt dan we wenselijk achten.
Maar wat is eigenlijk de macht van die overheid? Overschatten we niet vaak wat zij kan? Hoe vaak staan we niet machteloos te kijken als er zich diep ingrijpende zaken voordoen in de samenleving? Wie huivert niet bij de schietpartij in Alphen aan den Rijn? Is dit niet een voorbeeld van de beperkte invloed die de overheid heeft?
Verwonderen
Wie is als God? De mens niet. Hij altijd almachtig, wij zo vaak machteloos. De almacht van God verheugt ons. Wie let op het beperkte deel van Zijn schepping dat wij doorgronden en ziet op alles wat we nog niet begrijpen, kan zich alleen maar verwonderen in Zijn wijsheid en macht.
Wat is de reden dat we ons verheugen in de almacht Gods, maar bang worden als mensen te veel macht krijgen? Is het niet omdat we weten dat God goed is en de mens niet? De mens kreeg na de schepping de macht om het goede te doen. Hij had de vrije keus tussen goed en kwaad. En bijna meteen koos de mens een eigen route. Hij wilde als God zijn. Ontevreden met de hem toebedeelde macht. Er is niets nieuws onder de zon.
Wie inleeft wat de mens met macht doet, moet niet ontevreden zijn met de beperkte macht die de mens heeft. Wie zal ons het goede doen zien? De mens niet, maar God wel. God is de almachtige. Hij regeert. Hij is de Koning der koningen. Dat geeft rust. Dwars door alle machteloosheid van de mens heen, regeert Zijn machtige arm de vromen. De Heere zal zorgen voor het Zijne. Wij kunnen Zijn naam wel oneer aandoen, maar Hij zal zorgen dat Hij alle eer krijgt.
De auteur is lid van de Tweede Kamer voor de SGP.