Een sterke samenleving maken we samen

Wie deelt, kan vermenigvuldigen. Omdat we „geloven dat we in de maatschappij aan elkaar gegeven zijn. Omdat we „hopen dat diegenen die het niet gemakkelijk hebben iets van „liefde bespeuren, door alle formaliteiten heen.

Met geloof, hoop en liefde kom je in de politiek niet zo ver. „Geloven doe je maar in de kerk.” „Hopen is een luchtballon.” „Liefde is te koop.” Zo gaat dat.

Toch… aan het begin van een politieke loopbaan is er de beëdiging, „mogen” politici de eed afleggen. Dat betekent een smeekbede: „Zo waarlijk helpe mij God almachtig.” Wie dat doet, beseft dat hij of zij een instrument is om Gods plan met de wereld uit te voeren. Ook is het mooi dat mensen je toevertrouwen dat je het woord voert namens hen.

Democratie is een ernstige zaak, van twee kanten. Psalm 72 is mede zo mooi omdat aan het eind van dit gebed voor Salomo staat: „Hier eindigen de gebeden van David.” Dus een gebed ván iemand vóór iemand. Dat legt de verantwoordelijkheid bij twee partijen.

Geen aparte groep

Recht doen aan de zwakken, redding bieden aan de armen, maar de onderdrukker neerslaan. Zo wordt in Psalm 72 de taak van koning Salomo verwoord.

In deze tijd gebruiken we die woorden daar niet meer voor. Het zal u echter niet vreemd in de oren klinken als ik beweer dat democratie er is voor iedereen en niet alleen maar voor mensen die van Nederlandse afkomst zijn. Dan doe je immers geen recht. Het zal u ook niet vreemd in de oren klinken als ik opmerk: Veroordeel anderen niet omdat ze anders zijn. We laten het toch niet gebeuren dat mensen zo maar in elkaar geslagen worden?

En het zal u ook niet bevreemden als ik zeg: Help ouderen, zodat ze met wat hulp nog langer mogen zijn wie ze altijd waren. Te vaak worden ouderen weggezet als een aparte groep, waar allerlei problemen aan gekoppeld worden. Veel senioren zijn echter zeer vitaal en bij de tijd.

Ouderen bestaan niet als aparte groep. Zij zijn, heel gewoon, een extra te respecteren onderdeel van de samenleving. Mensen met een mening, mensen die onmisbaar zijn om wat ze doorgeven, mensen die de geschiedenis kennen waar wij vandaan komen.

Ondertussen verandert de maatschappij zo snel, dat het voor veel ouderen moeilijk wordt om alles digitaal te volgen. Die vele veranderingen leiden soms tot eenzaamheid, en niet alleen onder ouderen. Dit vraagt van politici morele keuzes.

Welvaart en welzijn

Op alle problemen en uitdagingen een pasklaar antwoord vinden, zal niet lukken. Wel biedt een christendemocratische visie op de samenleving voor mij houvast. Die houdt een gezamenlijke verantwoordelijkheid in: ik ben er niet alleen voor mijzelf, maar ook voor de ander.

Een sterke samenleving maken we samen. Mensen zijn met elkaar tot veel in staat. In een maatschappij waarin we op elkaar betrokken zijn, nemen we samen initiatieven om problemen aan te pakken. Voor de ander, de buurt of het milieu. De overheid hoeft niet alles te doen, maar moet dienstbaar en betrouwbaar zijn en ruimte bieden aan die initiatieven. Zo’n vitale samenleving vraagt van iedereen om een bewuste bijdrage te leveren.

Ik wil bijdragen aan de welvaart en het welzijn van alle Nederlanders. Door de vele werkbezoeken pak ik signalen uit de samenleving op. Die toetsen we en vertalen we naar de politieke agenda.

Nederland is een televisiedemocratie geworden, om van de social media nog maar te zwijgen. Toch proberen we ook via die media te laten zien dat waarden voor ons belangrijk zijn. De straattaal mag geen norm worden. Een eerlijke, onafhankelijke handhaving van wetten en regels is nodig voor het functioneren van de samenleving. Het gaat om rechtvaardigheid, eerlijkheid en gelijkheid.

Vrijwilligers

Naast veel eenzaamheid is er ook veel zorgzaamheid. Mensen worden gemiddeld veel ouder dan dertig jaar geleden. De generatie die we voorheen met 65 jaar oud vonden, zorgt nu voor ouders en (klein)kinderen en/of werkt nog. Het is goed dat de overheid die vele mantelzorgers en vrijwilligers ondersteunt. Zonder hen zag Nederland er anders uit. Ook veel musea, koren, kerkbesturen en voedselbanken draaien op vrijwilligers.

Kost het wat om vrijwilliger of mantelzorger te zijn? Jawel, maar wie deelt, kan vermenigvuldigen! Omdat we „geloven” dat we aan elkaar gegeven zijn, en „hopen” dat diegenen die het niet gemakkelijk hebben iets van „liefde” bespeuren, door alle formaliteiten heen. Op hoop van zegen!

In de Waalse kerk in Den Haag wordt elke maand een residentiepauzedienst gehouden. Een predikant spreekt een meditatie uit, waarna een politicus van een van de christelijke partijen een toespraak houdt. Deze toespraak is van Lenny Geluk-Poortvliet, Tweede Kamerlid voor het CDA.