Zo ik niet had geloofd, dat in dit leven
Mijn ziel Gods gunst en hulp genieten zou,
Mijn God, waar was mijn hoop, mijn moed gebleven?
Ik was vergaan in al mijn smart en rouw.
Deze woorden uit de berijmde Psalm 27 kwamen bij mij boven in de nacht na de verkiezingen.
Het thema voor vandaag is ‘hoop voor Nederland na de verkiezingen’. Ds. Van Gent heeft Bijbelse lijnen geschetst. Dat naar aanleiding van 1 Koningen 18. Over Elia en met name over Obadja die zijn plaats in nam aan het hof van Achab. De vraag die aan mij is gesteld is een politieke toepassing. En dat door een conservatief christelijk politicus. Je kunt mijns inziens alleen een toepassing maken als je eerst een analyse hebt gemaakt waar we staan. Laat ik dan direct helder zijn:
- Als SGP-lijsttrekker ben ik dankbaar voor het behoud van ons zetelbehoud en onze stemmenwinst;
- Als ik kijk naar het aandeel van de christelijke partijen in ons parlement, dan vervult mij dat met vrees;
- Als ik kijk naar de samenstelling van de Kamer, dan kiest Nederland nog sterker dan bij de vorige verkiezingen voor een rechtse samenstelling.
Er speelt heel wat in ons land. Woningnood, de toeslagenaffaire, de onzekerheid onder boeren, tuinders en vissers. Hoe geven we vorm aan de klimaatopgave. Hoe gaan we om met de grote stromen migranten die naar ons land komen? De huishoudportemonnee. De medische ethische thema’s. De vrijheid van onderwijs. Het toenemend antisemitisme. Er speelt ook heel wat buiten ons land. Met name de oorlogen in Oekraïne en Israël houden ons land behoorlijk bezig. En vlak ook de invloed van de EU op ons dagelijks leven niet uit.
Ik zou de opsomming nog veel langer kunnen maken. Een of meerdere van de genoemde zaken hebben ongetwijfeld bij veel kiezers in het hoofd gespeeld bij het maken van hun stemkeuze. De uitkomst is inmiddels bekend. We kunnen concluderen dat de Nederlandse kiezer opnieuw een stem laat horen dat men het anders wil in ons Nederland.
Al meerdere verkiezingen zien we dat de Nederlandse kiezer het niet eens is met de koers waar ons land naar toe gaat. De opkomst van Fvd, BBB en nu de PVV heeft ons heel wat te zeggen. De winsten van deze partijen, die overigens verdampen voordat je het weet, zijn niet geheel gebaseerd op de programma’s en ideeën, maar op ontevredenheid met hoe het gaat in het land.
Hoop voor Nederland na de verkiezingen….
Als je voorgaande analyse tot je door laat klinken dan zou je tot de conclusie kunnen komen dat er weinig hoop voor Nederland is. Ook na deze verkiezingen. Maar is dat daadwerkelijk zo?
Wij zijn de verkiezingen ingegaan met de oproep “Woord houden”. Uiteraard wijst deze leus in de eerste plaats naar Gods Woord. De Bijbel. We moeten constateren dat het er in ons land dan niet beter op geworden is.
Je zou ook kunnen zeggen:
Nederland kiest voor onrust in plaats van rust.
Nederland kiest voor tijdelijk genot in plaats van eeuwigheidsperspectief.
Maar toch…
Je zou het ook anders kunnen zien:
- De uitslag had anders kunnen zijn.
- Met een grootste partij die als speerpunt heeft om de medisch ethische agenda enorm te verruimen.
- Met een grootste partij die als speerpunt heeft om het christelijk onderwijs onmogelijk te maken
- Dat is niet het geval!
- Er had ook geen enkele politicus over kunnen blijven die de Bijbel nog open wil doen in ons parlement, echter:
- We hebben nog steeds meerdere leden in het parlement die de Bijbel van kaft tot kaft beschouwen als Gods onfeilbaar Woord
- Ook de komende jaren mag de Bijbel opengaan en mogen er Bijbels genormeerde bijdragen klinken bij de behandeling van wetten en beleid.
God geeft ons Nederland wat dat betreft meer dan het verdient!
Ter afronding
Op de zondag voordat de verkiezingscampagne begon bad een predikant voor mij: “Dat hij van niemand hoef te winnen, maar alleen hoeft te zien op die opperste Leidsman”. Dat gebed is met me meegegaan. De hele campagne door. Toen ik voor alles wat mooi en lelijk is uitgemaakt ben. Toen ik wakers bezocht bij een abortuskliniek. Toen ik het Hatikva liet horen op de Nederlandse radio. Om onze Joodse Nederlanders een hart onder de riem te steken. Ook toen ik moe was en me zwak voelde.
Daar ligt toch de hoop voor Nederland? Voor de verkiezingen, tijdens de verkiezingen en na de verkiezingen. Zien op die opperste Leidsman: Jezus Christus!
- Persoonlijk voor zondaren om terug te kunnen keren naar God de Vader;
- Maar ook voor ons land om terug te keren naar God en naar Zijn Woord.
Die gedachten kwamen ’s nacht na de verkiezingen bij mij boven.
Ergens tijdens de campagne moest ik kiezen: Oude Testament of Nieuwe Testament. Ik koos voor het eerste. En dat vanwege de Psalmen. Niets kan het leven van een Christen meer woorden geven dan de Psalmen. De hoogten, de diepten. De vreugde en het verdriet. Maar ook de hoop en de verwachting. Ik begon mijn bijdrage met de eerste regels uit het zevende vers van psalm 27. Ik eindig met de laatste regels:
Wacht op den Heer, godvruchte schaar, houd moed:
Hij is getrouw, de bron van alle goed;
Zo daalt Zijn kracht op u in zwakheid neer;
Wacht dan, ja wacht, verlaat u op den Heer.
Chris Stoffer is Tweede Kamerlid voor de SGP. Dit artikel is een samenvatting van zijn toespraak tijdens de residentiepauzedienst op 28 november in de Waalse Kerk in Den Haag.