Seculiere dictatuur misbruik van gezag

In de Waalse Kerk in Den Haag wordt iedere derde dinsdag van de maand een residentiepauzedienst gehouden. Een Haagse predikant spreekt een meditatie uit, waarna een politicus van een van de christelijke partijen een toespraak houdt. Deze toespraak is van ir. B. J. van der Vlies (SGP).

Van vertrouwen wordt gezegd dat het te voet komt en te paard gaat. Anders gezegd: je moet er hard voor werken om het te krijgen en te verdienen, terwijl je het maar zo kunt verspelen. Is het met gezag eigenlijk anders? Het vijfde gebod van de Wet des Heeren vraagt gehoorzaamheid van kinderen aan het ouderlijk gezag. De Heidelbergse Catechismus breidt dit uit tot “allen die over ons gesteld zijn” en verzoekt hun alle eer, liefde en trouw te bewijzen en geduld te hebben met hun eventuele gebreken en zwakheden. Zo ongeveer is het ook met burgers ten aanzien van hun overheid.

Romeinen 13 spreekt er duidelijk van, er is geen macht dan van God. Hij stelt overheden aan als Zijn dienares, ons ten goede. Onze overheid is dus bekleed met gezag. We leven in een rechtsstaat en niet in een dictatuur. Dat laatste zouden we uiteraard ook nooit willen. We trekken in internationaal verband niet voor niets ten strijde tegen de dictaturen die er her en der nog bestaan.

In een dictatuur is er een machthebber met onbeperkte macht die vaak ook beschikt over leven en dood. Geen overleg, geen samenspraak, alles onderworpen aan de wil van die ene. Als het aan één persoon hangt, verfoeien we dat. De geschiedenis laat duidelijk ontsporingen zien, met verstrekkende gevolgen.

Maar hoe zit het dan met ideeën en denkrichtingen? Wel overleg, wel samenspraak, als het er maar toe leidt dat wordt gedaan wat ‘men’ wil. Dat is de dictatuur van het seculiere denken. Religie moet uit het publieke domein worden verbannen naar de privésfeer. Je mag persoonlijk tegen abortus zijn, maar het niemand verbieden. Je mag pleiten voor zondagsrust, maar mensen niet beletten in hun keuze en vrijheid om op zondag te gaan winkelen.

Vrijheid van onderwijs

Sterk komt dat ook naar voren in de actuele discussie over homoseksualiteit. Scholen mogen wel omwille van hun identiteit in hun grondslag opnemen dat homoseksualiteit wordt afgewezen, maar mogen niet van hun leerkrachten vragen die grondslag te ondertekenen. Een columnist in Binnenlands Bestuur drukt het kernachtig uit: De scholen mogen geloven wat ze willen, als ze daarna maar doen wat Plasterk wil. Kwestie van gezag, zo heet het dan! Maar de grondwettelijke vrijheid van onderwijs wordt er intussen onaanvaardbaar door aangetast.

Over gezag gesproken! Zo maar wat concrete voorbeelden. We willen niet dat zo veel ouders het uiteindelijk laten afweten bij de opvoeding van hun kinderen. Centra voor jeugd en gezin, opvoedingsondersteuning, alle hens aan dek. We willen niet dat zo veel jongeren in de zuigkracht van alcohol en drugs kopje-onder gaan. Zelfregulering noch gedoogbeleid is effectief. Er moet met gezag tegen worden opgetreden. We willen niet dat verveelde jongeren de straat in bezit nemen en terroriseren. Het is toch ten hemel schreiend dat bijvoorbeeld onlangs vijf jongeren in Gouda van hun bed moesten worden gelicht omdat zij de optredende politie met stenen bekogelden. En gelukkig dat daar dan gezaghebbend tegen in wordt gegaan. Dat komt er allemaal van als het gebod van God niet in ere wordt gehouden.

Hoe voornaam de grondwettelijke vrijheden binnen ons bestel ook zijn, zolang die vrijheid niet wordt ingevuld met God naar Zijn Woord te dienen, is er nog veel te doen en vooral veel te bidden. Te bidden om een reveil, om een gehoorzamen van de zegenrijke en heilzame Tien Woorden. Zeker ook zo intensief om de nodige wijsheid en kracht. Wie dat in oprechtheid van God begeert, komt erachter dat Hij mild schenkt en geen verwijten maakt.

Een Bijbels voorbeeld: Mordechai boog niet voor een mens, zelfs niet na aanhoudende waarschuwingen (Bijbelboek Esther) . Daarmee negeerde hij een uitgevaardigde wet. Daardoor stelde hij zijn leven in de waagschaal. Maar door niet te buigen was hij de koning, zijn volk en de komst en de voortgang van het Koninkrijk van God uitzonderlijk tot dienst. Kortom, een man uit één stuk, een man van gezag. Hij kreeg dat en het vertrouwen er bij! In de kern ligt hier de oplossing voor elke gezagscrisis.

De auteur is voorzitter van de SGP-fractie in de Tweede Kamer.